Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Ito ang unang pagkakataon na nakatulog siya sa bahay ni Elliot. 

Noong lumabas siya sa kwarto, isang grupo ng mga lalaki ang tumingin sa kanya. 

Si Avery ay nakasuot ng mahabang pantulog na may magulong buhok hanggang sa kanyang balikat, napapagitnaan ang kanyang malinis na mukha. 

Hindi niya inaasahan na may mga bisita si Elliot sa araw na iyon. 

Si Elliot at ang kanyang mga bisita ay napatitig sa kanya na tila ba hindi nila inaasahan ang pagsulpot niya. 

Biglang may sumagi sa isip ni Avery. 

Napagtanto niya na nasa nakakahiyang sitwayson siya ngayon, umikot siya at bumalik sa kanyang kwarto. 

Biglang naglakad si Mrs. Cooper at pumunta sa hapagkainan. 

“Gutom ka na siguro, Madam. Mahimbing ang iyong tulog noong pumunta ako sa kwarto mo kanina, kung kaya hindi na kita ginising.” 

“Yung mga taong iyon… Sino sila?” tanong ni Avery. 

“Kaibigan sila ni Master Elliot. Pumunta sila para bisitahin siya. Huwag kang mag-alala. Ayos lamang kahit na hindi mo sila batiin.” sagot ni Mrs. Cooper. 

“Sige,” sagot ni Avery. 

Hindi niya nga binati si Elliot nang makita niya ito, bakit naman niya babatiin pa ang ga kaibigan niya? 

Kung alam niya darating ang mga kaibigan ni Elliot, sana ay bumangon siya ng maaga at umalis buong araw. 

Ang mga kaibigan ni Elliot sa sala ay interesado kay Avery. 

“Elliot, bakit kasama mo sa bahay ay babaeng iyon? Tagapag-alaga ba siya ng bahay? O baka naman…” 

“Matatanda na tayo dito. Lalaki si Elliot. Normal lamang na may batang babae sa kanyang bahay! Ha ha!” 

Nang hindi sumagot si Elliot, tumikom ang bibig ng lahat at iniba na ang usapan. 

“Kilala ninyo ba si Avery Tate ng Tate Industries? Ang sabi nila ay ang anak daw ni Jack Tate ay—” 

“Alam ko. Tumawag siya sa akin noong Biyernes upang manghingi ng puhunan, ngunit binaba ko bago pa man siya matapos magsalita.” 

“Iba talaga siya. Anong kinalaman ng utang ng tatay niya sa kanya? Nawawalan na yata siya ng bait sa pagsali niya sa kaguluhang iyon!” 

“Ang mga bata talaga ay ganon mag-isip! Tiningnan ko ang bago nilang produkto, ngunit hindi ito maganda! Magandang ideya ang self-driving system ngunit ang mga kondisyon ay komplikado at mahirap makontrol. Kung sino man ang interesado doon ay tanga!” 

… 

Sa hapagkainan, nakikinig si Avery sa pag-uusap nila sa sala at halo-halo ang kanyang emosyon. 

agahan, kinuha niya ang kanyang laptop at pumunta

ito, limitado lang ang kanyang abilidad. Kailangan niyang tutukan ang kanyang pag-aaral at ang

email nang alas kwatro ng hapon.

kape sa kanyang mesa

pirma itong

kanyang interes ukol sa bagong produkto ng Tate Industries. Gusto niyang

ay puno

bukod sa ang tawag sa kanya ay Mr.

Tate INdustries, maaari naman siyang makipag-usap sa

sumagot

bagong

si Mr.

ang pruweba

na nakadikit sa email.

nanlaki ang mata niya sa gulat.

larawan ay screenshot mula sa bangko na ipinapakitang malapit sa

ang larawan at gumawa ng kalkulasyon sa kanyang isipan bago

ng kanyang puso. Nanginginig ang

nga ba ang may dalawang daang milyong dolyares sa

ako? Bakit hindi mo ibigay sa aking

talaga manloko ngayon? Ang kailangan na lamang ay ang account

sumagot si Mr. Z sa email ni Avery.

ni Avery ang screenshot ng kanyang

maaari lamang makakuha ng pera, ngunit hindi nakakawithdraw, kung kaya

Avery ang kanyang bibig at naghintay

siya ng transfer notification

nptipikasyon ay nakitang binigyan siya ni Mr. Z ng walong daang libong dolyares.

… 

Shaun kalahating oras

ka talaga ni Mr. Z ng walong daang

Shaun at sinabing, “Ang balanseng ito na “Anong nangyayari, Avery? BInigyan ka talaga ni Mr. Z ng walong daang libong dolyares ay galing sa

Natuwa si Shaun. 

siya galing? Kailangan mong makipagkita sa kanya upang makipagusap

mapalagay na ekspresyon sa kanyang mukha at sinabing, “Ang tanging binigay niya sa akin ay address at tinatanong niya

iyan! Ibigay mo rin sa akin ang address. Sasamahan kita sa Biyernes,”

ni

naisantabi ang isyu tungkol sa pagsasara

sa katauhan ni Mr. Z at kung

na hindi pa niya ito nakikita. Sadyang marami lang ba talaga siyang pera, o talagang

sa tingin ni Avery ay hindi ito kapani-paniwala.

dumating ang Biyernes.

“May oras ka ba para maghapunan sa mansyon ngayong gabi?”

sainabing, “Mayroon