Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Nang sandaling makita ni Cole ang nangyari sa kalagitnaan ng kanyang pagdadrama, bigla siyang namutla at napaatras sa sobrang kaba. 

“Avery…ah ang ibig kong sabihin, Auntie Avery… malalim na ang gabi kaya…kaya hindi ko na kayo iistorbohin pa ni Uncle Elliot. Mauuna na ako!” 

Nangangatal at ga-butil ang pawis ni Cole habang nagsasalita at walang anu-ano, kumaripas siya ng takbo palabas ng silid. 

Maging si Avery ay hindi rin alam kung anong gagawin niya – sobrang bilis ng tibok ng kanyang puso at nanginginig ang kanyang buong katawan sa kaba. 

Gi…gising si Elliot? Hindi ba… mamatay na siya? 

Gusto sana ni Avery na kausapin si Elliot, pero hindi niya rin alam kung bakit walang boses na lumalabas mula sa lalamunan niya. Gustuhin niya mang lapitan ito para tignan kung totoo ba ang nakikita niya, pero hindi siya makagalaw. 

Nangibabaw ang takot kay Avery kaya napakaripas siya ng takbo pababa ng hagdanan. 

“Mrs. Cooper! Gising na si Elliot! Dumilat siya!” Sigaw ni Avery. 

Nang sandaling marinig ni Mrs. Cooper ang sinabi ni Avery, walang anu-anong kumaripas siya ng takbo paakyat. 

“Araw-araw na dumidilat si Master Elliot, MAdam, pero hindi ibig sabihin ‘nun ay gising na siya. Tignan mo, hindi pa rin siya nagrerespond sa kahit anong sabihin natin ngayon.” Magalang na paliwanag ni Mrs. Cooper. Huminga ito ng malalim at nagpatuloy, “Ang sabi ng mga doktor, sobrang liit nalang daw ng tyansa ng mga kagaya ni master na mala-gulay na magising pa.” 

Pero sa kabila ng paliwanag ni Mrs. Cooper, nanatili pa rin ang kaba kay Avery kaya aligaga niyang sinabi, “Pwede bang matulog ako ng nakabukas ang ilaw? Natatakot kasi ako eh.” 

“Oo naman,” Nakangiting sagot ni Mrs. Cooper. “Matulog ka rin kaagad. Kailangan mo pang bumisita sa mansyon bukas, gigisingin kita ng maaga.” 

“Okay,” Sagot ni Avery. 

sa kanyang pajamas at dumiretso na rin siya kaagad sa

tabi ni Elliot habang tinitigan ang napaka gwapo nitong mukha. Hindi nagtagal, dahan-dahan niyang itinapat ang kamay niya

pero kagaya ng inaasahan, walang sumagot

si Elliot, bigla siyang nakaramdam ng sobrang lungkot.

sayo ni Cole ang lahat ng kayamanan mo. Paano ka matatahimik sa kabilang

dahan-dahang

gulat nang makita ito at sobrang bilis

tao kahit na mala-gulay na ito. Ibig sabihin… narinig niya ang

siyang humiga sa tabi ni Elliot. Sobrang daming tumatakbo sa isip ni Avery kaya napabuntong hininga nalang

ngayon, at wala ng kahit sino

si Elliot, ano nalang ang gagawin sakanya

sumikip ang dibdib ni Avery habang iniisip ang mga

pagiging Mrs. Foster para mabawi ang lahat ng mga nawala sakanya habang nabubuhay pa

mga taong umapak sakanya ay sisiguraduhin

…… 

si Avery sa mansyon

kay Avery sa sala, kaya isa-isa niyang binati ang mga ito at binigyan ng tsaa bilang pag’galang.

si Rosalie sa ugaling pinakita ni Avery –

mo kagabi, Avery?”

po.” Nahihiyang sagot ni

Hindi ka naman niya

napaga gwapo ngunit walang malay na mukha ni Elliot. “Hindi naman siya gumalaw kaya hindi niya ako naistorbo.”

pa rin ang katawan nito kaya noong malalim na ang tulog niya,